Fotografia portretowa w obecnych czasach bije rekordy popularności. Dzieje się tak przez niezwykle lubiane portale społecznościowe, takie jak Instagram, czy też Facebook, na których najczęściej prezentowane są tego rodzaju zdjęcia. Jeśli chcemy na przykład mieć dobrze wykonane oraz interesujące zdjęcie profilowe, które będzie wyglądało bardziej profesjonalnie, niż zrobione zwykłym telefonem, to warto postarać się o odpowiedni aparat, oraz oświetlenie.
Jakie są rodzaje oświetlenia w fotografii portretowej?
W każdym rodzaju fotografii najważniejszą sprawą jest oczywiście właściwe oświetlenie. Jest to podstawowy czynnik, który odpowiada za jakość naszego zdjęcia. W szczególności jest to istotne w fotografii portretowej, ponieważ pozwala uzyskać specyficzny klimat i oddać charakter naszego obiektu.
Oto kilka podstawowych wzorców oświetlenia wykorzystywanego właśnie w fotografii portretowej:
- Pierwszym z nich jest oświetlenie podzielone, czyli takie, w którym twarz obiektu dzielona jest na równe połówki.
- Kolejnym popularnym rodzajem oświetlenia wykorzystywanego do robienia portretów jest oświetlenie w pętli. Polega ono na tym, że rzuca mały cień z nosa fotografowanej osoby, na jej policzek.
- Oświetlenie Rembrandta, to kolejny wzorzec, biorący swoją nazwę od siedemnastowiecznego artysty. Rembrandt używał go podczas malowania swoich portretów. Charakteryzuje się ono tym, że na policzku obiektu można zauważyć wyraźny trójkąt światła. Aby go stworzyć, umieszczamy źródło oświetlenia z boku obiektu i kierujemy go tak, aby lekko odwrócił się od światła. Powinno ono znajdować się nad głową, aby cień nosa padał w kierunku policzka. Niestety nie każda twarz jest odpowiednia do fotografowania przy oświetleniu Rembrandt. Jeśli mamy wysokie lub wydatne kości policzkowe, prawdopodobnie zadziała, ale jeśli posiadamy mały nos lub płaski grzbiet nosa, to może być trudne do zrobienia.
- Następne jest oświetlenie motylkowe. Nazwa tego rodzaju oświetlenia pochodzi od cienia w kształcie motyla, który tworzy się pod nosem. Rezultatem jest bardzo efektowne zdjęcie z cieniami pod policzkami i podbródkiem, więc często znajdziemy je w magazynach o modzie i na zdjęciach gwiazd filmowych. Jest to również korzystne dla fotografowania starszych osób, ponieważ zmniejsza zmarszczki, a także dla obiektów o szczupłych twarzach. Z kolei osoby o okrągłych, szerokich twarzach wyglądają lepiej z oświetleniem pętli lub oświetleniem dzielonym. Oświetlenie motylkowe jest bardzo proste do zrobienia. Wystarczy umieścić źródło światła bezpośrednio za aparatem i nieco powyżej poziomu oczu, lub głowy obiektu. Jeśli cień pod nosem jest zbyt mocny, możemy umieścić reflektor bezpośrednio pod brodą. Ten wzór jest trudny do stworzenia przy użyciu tylko światła okiennego lub odbłyśnika. Często, aby uzyskać bardziej wyraźny cień pod nosem, będziemy potrzebować twardego źródła światła, takiego jak słońce, lub lampa błyskowa.
- Szerokie oświetlenie z kolei jest to styl oświetlenia portretowego, którego można używać razem z oświetleniem pętli, oświetleniem Rembrandta, lub oświetleniem dzielonym. Jest to jednak przydatna konfiguracja, która często jest pogrupowana z omówionymi powyżej wzorami. Szerokie oświetlenie uzyskuje się, gdy twarz fotografowanej osoby jest lekko odwrócona od aparatu, a strona twarzy zwrócona w stronę aparatu, jest odpowiednio doświetlona. Sprawia to, że twarz wydaje się szersza, stąd też wywodzi się nazwa tego rodzaju oświetlenia. Dobrze sprawdza się ono podczas fotografowania obiektów o bardzo szczupłych twarzach. Ale większość ludzi chce wyglądać szczuplej, a nie szerzej, więc nie byłby odpowiedni dla kogoś, kto jest tęższy lub ma okrągłą twarz. Aby stworzyć szerokie oświetlenie, należy odwrócić twarz od źródła światła. Powinniśmy też zwrócić uwagę na to, że strona twarzy bliżej aparatu, otrzymuje światło, podczas gdy dalsza strona pozostaje w cieniu.
- Ostatnim rodzajem jest oświetlenie krótkie, czyli przeciwieństwo szerokiego oświetlenia. Podczas fotografowania część twarzy zwrócona w stronę aparatu jest pokryta cieniem, natomiast część twarzy odwrócona od aparatu, jest rozjaśniona. Ten przydatny wzorzec oświetlenia nadaje się do ciemniejszych, bardziej nastrojowych, a nawet stonowanych portretów. Krótkie oświetlenie sprawia, że twarz jest bardziej zacieniona, trójwymiarowa i wyszczuplona, co zdecydowanie poprawia wygląd obiektu. Aby stworzyć krótkie oświetlenie, należy poprosić fotografowaną osobę, aby lekko obróciła się w kierunku źródła światła, tak aby cienie padły po tej stronie twarzy, która znajduje się bliżej aparatu.
Jeśli przećwiczymy każdy z tych wzorców, to będziemy później mogli spróbować swoich sił w prawdziwej sesji portretowej. Z biegiem czasu i razem z większym doświadczeniem, będziemy w stanie określić najlepsze oświetlenie portretowe, po prostu przyglądając się twarzy fotografowanej osoby. Dowiemy się także, jak różne wzorce oświetlenia zmieniają nastrój konkretnego ujęcia.
Technicznie rzecz biorąc, możemy tworzyć te konfiguracje z dowolnym rodzajem światła: tzn. światłem naturalnym, lampami błyskowymi, światłami ciągłymi lub stroboskopowymi. Pamiętajmy jednak, że znacznie łatwiej jest zmienić wzór oświetlenia, jeśli możemy przesunąć źródło światła. Właśnie dlatego opłaca się zainwestować w przenośną lampę studyjną.
Polecamy i życzymy kreatywnej sesji portretowej!
